niespodziewany gość - najlepsza ksiazka! NIESPODZIEWANY GOSC = NAJLEPSZA KSIAZKA!!! Z NAJLEPSZYM ZAKONCZENIEM - PRZEBIJA NAWET 10 MURZYNKÓW! 10 Murzynków - jak dla mnie najlepsza z książek Agathy Christie. Książka ciekawa, wciągająca w której dużo się dzieje.
Książki o tematyce alkoholowej Domowa produkcja alkoholu to nie tylko odpowiedni sprzęt do destylacji, to również fachowa wiedza zapisana na papierze. W niektórych domach przekazywana jest ona z pokolenia na pokolenie, inni muszą ją zdobyć ją sami ze specjalistycznych książek i poradników. W naszym sklepie każdy amator domowej produkcji alkoholu znajdzie coś dla siebie. Z szerokiej oferty książek o wyrabianiu alkoholi mogą skorzystać zarówno profesjonaliści, jak i osoby, które dopiero zaczynają swoją przygodę z destylacją w domowym zaciszu. Dzięki odpowiedniej literaturze, wytwarzanie domowych nalewek, produkcja wina czy piwa nie będzie już tajemnicą a prawdziwą przyjemnością. Znajdziecie tu przepisy na swojskie destylaty, cydry, ziołowe i owocowe nalewki. Poznacie tajniki produkcji domowych likierów, win, bimbru i innych rodzajów alkoholi. Poradniki i książki do wyrobu wina, nalewek i destylatów. W taj kategorii znajdziesz fachową literaturę o tym jak produkować domowe alkohole takie jak nalewki domowe, wina domowe, destylaty, miody pitne oraz inne alkohole domowe. Szukasz książek o winach domowych? Przeszukaj nasze zasoby i wybierz dla siebie to co najlepsze o wyrobie domowego wina, cydru i miody pitnego! A może lubisz czytać o nalewkach domowych? Wolisz domowe nalewki? Super, mamy coś równie wartościowego. Przeszukaj listę produktów i znajdź dla siebie to co najlepsze o wytwarzaniu domowych nalewek i likierów. Wolisz mocne tematy o pędzeniu, destylatach, księżycówce czy bimberku ? Dobrze, znajdziemy też coś dla prawdziwych twardzieli o mocnych podniebieniach. Tematy o zacieraniu, fermentacji i destylacji to nasz chleb powszedni. Znajdziesz tu coś dla siebie. Czytaj książki, zdobywaj wiedzę i doświadczenie! Z pomocą naszej literatury znacząco poszerzysz swoją wiedzę i umiejętności, dzięki czemu wyniesiesz jakość swoich trunków na zupełnie inny, wyższy poziom. Zaskoczysz rodzinę, kolegów i znajomych gdy poczęstujesz ich własnoręcznie wykonanymi nalewkami, winami bądź destylatami. Książka o wyrobie alkoholu to doskonały prezent! Nie masz pomysłu na świąteczny lub urodzinowy prezent? Wybierz książkę z naszych półek, obdaruj bliskich ciekawą pozycją do poczytania. Każdy kto lubi domowe przetwory doceni taki podarunek a być może w rewanżu otrzymasz buteleczkę domowego trunku wykonanego na podstawie takiej książki. Niech Twoja domowa biblioteczka wypełni się po brzegi. Książka to trwały, namacalny nośnik wiedzy, informacji ale i emocji, dlatego warto zadbać by tak piękna umiejętność jaką jest czytanie nie zginęła w gąszczu panującej cyfrowej rzeczywistości.
Opis Opis Kompendium wiedzy o uzależnieniach Książka podsumowuje wieloletnie doświadczenia autorki w leczeniu uzależnień. Czytelnik znajdzie w niej praktyczne informacje o tym, czym jest uzależnienie oraz porady, jak z nim walczyć przy pomocy ruchu AA i jak żyć z uzależnionym. Po raz pierwszy w swojej książce, Ewa Woydyłło opowiada o tym, jak będąc już dojrzałą kobietą, skończyła psychologię i zdobyła nowy zawód terapeuty uzależnień. Jak w każdym ze swoich poradników autorka dzieli się swoją wiedzą i wiarą w to, że można nauczyć się z powodzeniem kierować własnym życiem i osiągać zamierzone cele. A wszystko dlatego, że „Wszyscy jesteśmy od czegoś uzależnieni” i „Nikogo nie możemy zmienić – najwyżej siebie”. EWA WOYDYŁŁO jako psycholog zajmuje się leczeniem uzależnień w Ośrodku Terapii Uzależnień Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. W ramach Fundacji im. Stefana Batorego kieruje Regionalnym Programem Przeciwdziałania Uzależnieniom. Jej dziełem jest rozpowszechnienie w Polsce leczenia według tzw. modelu Minnesota, opartego na filozofii Anonimowych Alkoholików. Pisze książki pełne wiary w nieskończone możliwości, jakie możemy w sobie odkryć, aby świadomie i z powodzeniem kierować swoim życiem. Autorka m. in: Zaproszenie do życia, Wyzdrowieć z uzależnienia, Sekrety kobiet, My-rodzice dorosłych dzieci, W zgodzie ze sobą, Podnieś głowę i Poprawka z opis pochodzi od wydawcy. Dane szczegółowe Dane szczegółowe ID produktu: 1006307922 Tytuł: Rak duszy. O alkoholizmie Autor: Woydyłło Ewa Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie Język wydania: polski Język oryginału: polski Liczba stron: 272 Numer wydania: I Data premiery: 2009-11-19 Rok wydania: 2009 Forma: książka Wymiary produktu [mm]: 198 x 22 x 124 Indeks: 65552971 Recenzje Recenzje Dostawa i płatność Dostawa i płatność Prezentowane dane dotyczą zamówień dostarczanych i sprzedawanych przez empik. Inne z tego wydawnictwa Najczęściej kupowane
książka do FCE GoĹ Ä : olimka IP: *.bielsko.cvx.ppp.tpnet.pl 02.09.03, 08:04 Jaka jest najlepsza książka do przygotowania się do FCE?
Ojciec alkoholik to koszmar niejednego dziecka. Dzieci wychowujące się w domu, w którym główną rolę odgrywał alkohol, mogą transmitować w dorosłe życie wiele problemów o charakterze psychologicznym, zdrowotnym, społecznym i prawnym. W nomenklaturze psychologicznej istnieje nawet termin, odnoszący się do dzieci wychowywanych w rodzinie z problemem alkoholowym – syndrom DDA (Dorosłych Dzieci Alkoholików). Jakie konsekwencje dla rozwoju dziecka ma fakt wychowywania się w rodzinie alkoholowej? Czy ojciec alkoholik ma szansę dobrze wypełniać rolę rodzica? Jakie konsekwencje nadużywania alkoholu przez ojca obserwuje się u synów i córek alkoholika? spis treści 1. Ojciec alkoholik 2. Syndrom DDA, czyli dorosłe dzieci alkoholików 3. Postawy dorosłego dziecka alkoholika Lepiej jest nie ufać Lepiej jest milczeć Lepiej jest nie czuć 4. Problemy dzieci z rodzin alkoholowych 5. DDA a depresja rozwiń 1. Ojciec alkoholik Ojciec alkoholik nie jest dobrym przykładem dla synów. Syn najbardziej identyfikuje się z ojcem, dla małego chłopca tata to niedościgniony ideał. Maluch obserwuje i chłonie wszystko jak gąbka. Skoro tata pije, to chyba to normalne. Zobacz film: "Alkoholizm w Polsce [Specjalista radzi]" Synowie alkoholików sami zaczynają sięgać po kieliszek i wchodzą w nałóg alkoholowy. Jeszcze inni, doznawszy krzywd oraz obserwując, jak z powodu alkoholizmu ojca cierpi cała rodzina, postanawiają być inni niż ojciec i nigdy w życiu nie sięgnąć po alkohol. Choroba alkoholowa staje się lekcją na całe życie i przyspieszonym kursem dorastania. Dorosłe dzieci alkoholików mają silnie zakorzeniony obraz mężczyzny słabego psychicznie, którego każdy musi wspierać. Córki alkoholików, ze względu na wychowywanie się w rodzinie alkoholowej, mają wypaczony obraz mężczyzny. Ojciec jest pierwszym i najważniejszym wzorem dla córki. To na podstawie zachowań, reakcji i słów ojca dziecko formułuje sobie pogląd na mężczyzn. Córka alkoholika, żyjąca w ciągłym stresie, lęku, niepokoju, żalu, gniewie i poczuciu niesprawiedliwości, która nie zaznała prawdziwej miłości ojcowskiej, ma złe przekonania o osobach płci przeciwnej. Dla córki alkoholika mężczyzna staje się synonimem wszystkiego, co najgorsze, dlatego wiele dziewczyn wychowywanych w rodzinie z problemem alkoholowym nie decyduje się na założenie własnej rodziny. Te, które zdecydują się na małżeństwo, w niedalekiej przyszłości przechodzą przez traumę rozwodu, a jeszcze inne żyją w toksycznych związkach, wiążąc się z partnerem, który sam ma problem z alkoholem. Patologiczny schemat funkcjonowania rodziny najczęściej powtarza się u DDA. Ojciec alkoholik przyczynia się niestety do wielu problemów natury psychicznej u DDA. Dzieci z rodzin alkoholowych mają niską i chwiejną samoocenę nie wierzą we własne możliwości bezustannie towarzyszy im lęk i poczucie wstydu z powodu alkoholizmu ojca czują się gorsze bardzo często przeżywają stany depresyjne, mają myśli samobójcze cierpią na nerwice, zaburzenia snu, zaburzenia odżywania się tracą poczucie sensu życia czują się bezwartościowe i niekochane Mają żal nie tylko do ojca, który pije, ale również do matki, która nie potrafiła odejść od alkoholika i nie zmusiła go do leczenia odwykowego. Z powodu współuzależnienia trwała przy ojcu alkoholiku, wzmacniając nieświadomie jego nałóg. Bezustannie usprawiedliwiała jego picie, chowała alkohol, spłacała za niego długi i karmiła się złudną nadzieją, że w końcu przestanie pić. Tak naprawdę alkoholizm jednego członka rodziny degraduje życie całego systemu rodzinnego. Cierpią wszyscy – sam alkoholik, jego żona i dzieci. 2. Syndrom DDA, czyli dorosłe dzieci alkoholików Na czym polega syndrom DDA? Dorosłe Dzieci Alkoholików to dzieci wychowywane w rodzinie dysfunkcjonalnej, która w większym bądź mniejszym stopniu przyczyniła się do ich problemów w życiu dorosłym. DDA musiały w dzieciństwie szybko dorosnąć, ale w środku nadal pozostają dziećmi. DDA bezustannie towarzyszą myśli o przykrej przeszłości, o pijackich awanturach ojca i zapłakanej matce. Traumatyczne dzieciństwo DDA rzutuje na ich bliskie relacje z osobami w życiu dorosłym. Prawie połowa DDA, która decyduje się na terapię, preferuje samotność. Ojciec alkoholik wpływa na całe życie dziecka (Shutterstock) Związki zwykle kończą się rozstaniem albo okazują się "pomyłką". DDA boją się, że powtórzą to, co działo się w ich własnym domu rodzinnym. Większość z DDA nie chce mieć dzieci. DDA obawiają się, że nie sprawdzą się w roli rodzica, że skrzywdzą swoje szkraby podobnie, jak oni sami zostali skrzywdzeni przez własnych opiekunów. Podstawową rolą DDA jest bycie dobrym synem bądź córką. Chociaż relacje z własnymi rodzicami nie są zbyt dobre, to jednak DDA nie potrafi podjąć funkcji żony, matki, ojca czy męża. Dla DDA tożsamość zawęża się do bycia dobrym dzieckiem własnych rodziców, których trzeba ciągle pilnować, żeby się nie zapili i nie pozabijali. Istnieje wiele różnych typów Dorosłych Dzieci Alkoholików. Są DDA wyobcowani, skrzywdzeni, smutni, uzależnieni, współuzależnieni, z poczuciem niższości i odnoszący sukcesy. DDA wyobcowani nie mają świadomości, że życie rodzinne nieustannie ma wpływ na ich nastrój i samopoczucie. DDA uważają się za bardziej skomplikowanych i poplątanych wewnętrznie, z większą skłonnością do kryzysów, bardziej wrażliwych i mniej odpornych na przykrości. DDA smutni najczęściej cierpią z powodu depresji, która zasadza się na braku miłości i poczucia bezpieczeństwa w dzieciństwie. Są DDA, którzy nieustannie noszą żal i poczucie krzywdy. DDA trudno przebaczyć rodzicom, którzy okazali się niewydolni wychowawczo. Stali się rodzicami toksycznymi, zatruwając całe ich życie. DDA noszą w sobie złość, a nawet nienawiść do ojca alkoholika, ale też do matki, która choć nie piła, nie zrobiła zbyt wiele, by przerwać rodzinny koszmar. Są DDA, którzy sami wchodzą w nałóg alkoholowy. Alkohol stał się dla nich, podobnie jak dla ich rodziców, panaceum na problemy i szybkim sposobem zmieniania tego, co nieprzyjemne w to, co przyjemne. DDA współuzależnieni, przyzwyczajeni od małego do pomagania innym i zajmowania się wszystkimi – ojcem alkoholikiem, młodszym rodzeństwem, załamaną matką – wikłają się w związki z osobami, które nieustannie trzeba wspierać. Są DDA z poczuciem niższości, którzy nie wierzą w swoje zalety, zdolności i kompetencje. Słysząc w dzieciństwie, że nie nadają się do niczego, DDA uwierzyli i wzrastali z niską samooceną. Są też DDA, którzy całkiem nieźle zaadaptowali się do dorosłego życia. Ci DDA zajmują odpowiedzialne stanowiska w pracy, potrafią efektywnie wypełniać swoje obowiązki, odnoszą sukcesy na polu zawodowym. Inni zazdroszczą im pensji i kompetencji. Ta grupa DDA sprawia wrażenie pewnych siebie, zdolnych do ryzyka, nie boją się wyzwań. Niestety, to, co na zewnątrz, nie współgra z tym, co w środku – poczuciem bezwartościowości, niepewnością, lękiem, strachem, obawą przed kompromitacją, brakiem umiejętności interpersonalnych. Alkoholizm w rodzinie wywiera tak ogromny wpływ na życie Dorosłych Dzieci Alkoholików, że trudno poradzić sobie z traumatyczną przeszłością bez wsparcia psychologicznego. 3. Postawy dorosłego dziecka alkoholika Dzieci wychowywane w rodzinie alkoholowej są przyzwyczajone do życia w napięciu. Cały czas muszą być przygotowane na to, że może pojawić się coś nieoczekiwanego, muszą być przygotowane do obrony samych siebie. Dlatego też cierpią na chroniczne poczucie braku bezpieczeństwa – lęk i niepewność towarzyszą im każdego dnia. Widok nietrzeźwych rodziców lub jednego z nich w takim stanie jest szokującym doświadczeniem, wprowadzającym chaos i niepewność. Konieczność przejęcia opieki nad nietrzeźwym rodzicem, odpowiedzialność za niego i kontrolowanie jego decyzji są bardzo trudne. Choćby z tego względu dziecko z rodziny alkoholowej potrzebuje oparcia i ciepła. Zamiast tego jednak bardzo często doświadcza przemocy – psychicznej i/lub fizycznej. Ta druga forma występuje głównie w rodzinach o niższym statusie społecznym, obie jednak są traumą, która zaważy na całym życiu dziecka. Życie to przypomina stan zawieszenia pomiędzy chwilowym spokojem a nerwowym oczekiwaniem tego, co może przynieść następna chwila. Jakie trzy postawy wykształca dziecko w rodzinie alkoholowej? Trzy razy NIE. Nie ufaj. Nie mów. Nie odczuwaj. Lepiej jest nie ufać Nieufność jest wynikiem braku konsekwencji i niedotrzymywania rodzicielskich obietnic – włącznie z tym, że już więcej nie wypiją, nie uderzą, nie nakrzyczą… W rodzinie alkoholowej nie obowiązują żadne zasady, gdyż te, które panowały, dawno zostały już złamane. Przemoc i agresja, których często doświadczają dzieci w rodzinach alkoholowych, wzbudzają poczucie nieufności wobec ludzi. Z drugiej strony często są też z tego powodu szykanowane, na przykład przez rówieśników w szkole. Przekonanie, że „lepiej nie ufać” zaczyna się sprawdzać – im mniej ufam, tym mniej mogę zostać zraniony. Dziecko wykształca mechanizm obronny, który pomaga mu przetrwać. Lepiej jest milczeć Brak zaufania do innych i ucieczka od świata wpływają na to, że wiele rzeczy w przekonaniu dziecka lepiej zachować dla siebie. W myśl zasady, że im mniej inni wiedzą, tym mniej będą mogli wykorzystać przeciwko mnie. Co więcej, konieczność skrywania prawdy o problemie uzależnienia od alkoholu w rodzinie i kłamstwa, które są w systemie rodzinnym na porządku dziennym, uczą dziecko takiej samej postawy – niemówienia o problemie alkoholowym, skrywania prawdy. Z czasem tematem tabu, któremu zaprzecza, staje się nie tylko alkoholizm w rodzinie. Dziecku bardzo łatwo przychodzi kłamać, nawet w błahych sprawach, do tego jest przyzwyczajone. Kłamstwo traktuje jako niemówienie prawdy dla dobra drugiej osoby, tracąc jednak granicę, co jest rzeczywiście dobre, a co złe i że brak szczerości podgryza każdą bliską relację. Lepiej jest nie czuć Dziecko z rodziny alkoholowej tłumi uczucia, których doświadcza. Jest ich tak dużo i pojawiają się tak niespodziewanie, że musi wykształcić mocny mechanizm obronny, aby poradzić sobie z ich przyjęciem. Główną trudnością poza lękiem, bezradnością, poczuciem braku bezpieczeństwa jest złość na swoją sytuację życiową, na rodzica/rodziców. Złość tę łatwiej jest wyprzeć i jej zaprzeczyć niż ją okazać – w rodzinie alkoholowej problemy często są „zagłaskiwane”, zaprzecza się ich istnieniu. Lepiej przemilczeć niż się z nimi skonfrontować. Najłatwiej jest to osiągnąć, odcinając się od tego, co się czuje. Ma to poważne konsekwencje – trudności w komunikacji z innymi ludźmi, wycofanie, agresywność, brak poczucia własnej wartości, stany depresyjne, lękowe, uciekanie w uzależnienie i inne. 4. Problemy dzieci z rodzin alkoholowych Istnieje wiele badań naukowych, które poruszają problemy osób z rodzin alkoholowych. Niektórzy postulują, by zamiast mówić o dzieciach z rodzin alkoholowych, mówić ogólnie o dzieciach z rodzin dysfunkcjonalnych, gdyż trudności psychologiczne, jakie przejawiają obie grupy są podobne. Katalog problemów jest długi: stany lękowe niepokój apatia depresja niski poziom umiejętności społecznych neurotyczność słaba koncentracja niska samoocena wysoki poziom stresu itp Okazuje się jednak, że początkowo badacze przeceniali wpływ obecności samego alkoholu w domu na jakość wychowania dzieci w rodzinach alkoholowych. Badania sugerują bowiem, że większe znaczenie mają postawy rodzicielskie. Jeżeli nawet jeden z rodziców pił, ale drugi rodzic przejawiał zainteresowanie dziećmi, nie był agresywny, rozmawiał z maluchami i reagował na ich potrzeby, to DDA przejawiały mniej zachowań dysfunkcjonalnych. Sam alkoholizm w rodzinie nie jest ważny, najważniejsze jest, jak dzieci postrzegają własną rodzinę – tam, gdzie panuje alkohol, najczęściej brakuje życzliwej komunikacji, zrozumienia, troski, akceptacji, szacunku i poczucia bezpieczeństwa. Pojawiają się nadużycia seksualne, agresja, gniew, przemoc psychiczna. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: DDA czy może depresja? - odpowiada psycholog Paulina Stolorz Jak postępować z DDA? - odpowiada mgr Justyna Piątkowska Związek w partnerem DDA - odpowiada mgr Iwona Barabasz Wszystkie odpowiedzi lekarzy Pomoc i wsparcie ze strony rodzica niepijącego może być buforem chroniącym dzieci i metodą na zmniejszenie poziomu lęku i niepewności, wynikającej z atmosfery chaosu i sprzecznych wymagań ze strony dorosłych. Co jeszcze chroni dzieci przed negatywnymi konsekwencjami nadużywania alkoholu przez rodziców? Czynników można szukać nie tylko w środowisku rodzinnym (wspierająca matka, troskliwi dziadkowie), ale też w osobowości dziecka i otoczeniu społecznym. Przed negatywnymi skutkami wychowania w rodzinie alkoholowej chroni samodzielność odpowiedzialność podatność na zmiany elastyczność silny typ układu nerwowego korzystanie z programów socjoterapeutycznych itp. Alkoholizm w rodzinie, ojciec alkoholik, matka alkoholiczka to tematy trudne i jednocześnie ciągle aktualne. W fachowej literaturze można wiele wyczytać na temat alkoholowego zespołu płodowego (FAS), powikłań alkoholowych, padaczki alkoholowej, choroby Korsakowa, DDA. Tata alkoholik czy mama alkoholiczka stają się przyczyną różnych problemów w życiu dorosłym. Dzieci alkoholików wykazują tendencje w kierunku popadania w różnego rodzaju nałogi, mają trudności z samoakceptacją, nie radzą sobie w bliskich relacjach. DDA nie potrafią rozmawiać z własnymi dziećmi, inicjują konflikty małżeńskie, preferują agresywny sposób bycia, izolują się, czują się gorsi, nadużywają używek, przekraczają prawo. DDA nie radzą sobie sami ze sobą i ze swoimi uczuciami, które przez całe dzieciństwo skrzętnie ukrywali, by nikt nie dowiedział się, jak bardzo cierpią. Negatywne emocje w końcu poszukują ujścia, a wentylem okazują się najczęściej patologiczne wzorce zachowań – agresja, złość, przemoc, krzyk, arogancja, żal, autodestrukcja. Jak sobie poradzić ze "schedą" po rodzicach alkoholikach? Najlepiej skorzystać z terapii dla DDA. 5. DDA a depresja Między depresją a alkoholizmem istnieje wyraźna zależność. Alkoholizm niszczy system rodzinny, wykształca zachowania obronne, lękowe, agresywne. Jak funkcjonować w chaosie dnia codziennego, niepewności, co przyniesie jutro, braku zaufania do rodziców, do świata? Dzieci wychowywane w rodzinie alkoholowej są bezradne. Ta bezradność i trudne do zniesienia emocje nie sprzyjają kształtowaniu się zdrowej osobowości. Depresja może dotknąć zarówno alkoholika, jak i członków jego rodziny. Dorastanie w rodzinie alkoholowej ma niekorzystny wpływ na rozwój osobowości. Na jej kształtowanie się wpływają takie uczucia, jak: lęk, poczucie braku bezpieczeństwa i bezradności, poczucie winy czy tłumiona złość. Chroniczny stres i brak punktu oparcia w głębokiej i zaufanej relacji z drugim człowiekiem uniemożliwiają jej prawidłowy rozwój. Z czasem mogą wykształcić się różne zaburzenia psychiczne i zaburzenia osobowości. Dorosłe dzieci alkoholików (DDA) uciekają w uzależnienia od alkoholu i środków psychoaktywnych. Zdarzają się wśród nich osoby z zaburzeniami odżywiania, głównie z bulimią. Objadanie się i prowokowanie wymiotów są odzwierciedleniem radzenia sobie z uczuciami – pragnieniem zaspokojenia potrzeby miłości, akceptacji i poczucia bezpieczeństwa i nieumiejętnością ich przyjęcia. Między depresją a alkoholizmem jest bardzo silna zależność. Bardzo często u DDA pojawia się depresja, która wymaga leczenia psychiatrycznego i psychoterapeutycznego. Dziecku, które wychowuje się w rodzinie z problemem alkoholowym, zawsze potrzebne jest wsparcie. Pomoc psychologa i psychoterapia mogą wspomóc prawidłowy rozwój osobowości dziecka, nastolatka oraz pomóc uporać się z trudną przeszłością dorosłemu dziecku alkoholika. Od przeszłości nie można uciec, ale można stanąć z nią twarzą w twarz i więcej się jej nie bać. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamyKsiążki dla Alkoholików - Tanie książki - Księgarnia internetowa ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart - Najwięcej ofert w jednym miejscu ⭐ 100% bezpieczeństwa każdej transakcji.Wiktor Osiatyński - "REHAB" "Rehab" to przesłanie, świadectwo dla wszystkich, którzy borykają się z alkoholizmem, a także dla tych, którzy starają się tę chorobę zrozumieć. To książka o problemach czekających osobę, która chce przestać pić, o pytaniach, które musi sobie zadać, o odpowiedziach, które musi znaleźć, i o nadziei na poprawę. Wiktor Osiatyński - "Alkoholizm, grzech czy choroba" Tytułowe pytanie Osiatyński zadał tylko retorycznie. Jest jasne, że dla niego to choroba, a tytuł ma podważyć kładący się na alkoholizmie stygmat. To czytelnik ma sobie zadać to pytanie, żeby sprawdzić, jak głęboko tkwi w nim poczucie wstydu wobec tej choroby. Ma to zapewne pomóc alkoholikom wyzwolić się spod działania tego krępującego ruchy uczucia i rozbudzić nadzieję, że taki życiowy defekt naprawdę da się leczyć. Książka cały czas balansuje na granicy między opisem alkoholizmu z dwóch odmiennych pozycji: AA i nauki (w tym głównie medycyny i psychologii). Autor przekonuje, że oba te podejścia wnoszą coś ważnego i najlepsze skutki w terapii dają zastosowane razem. Atmosfera książki jest mieszanką tych ujęć. "Wykład" o alkoholizmie Osiatyński prowadzi pewnie i jasno, jak zdolny i doświadczony akademik, ale nie wpada na rafy zbędnego teoretyzowania. Zamiast tego wypełnia treść konkretami i charakterystycznym jasnym tonem, ewidentnie zapożyczonymi od ruchu Anonimowych Alkoholików. Podobnie jak w terapii, także w tekście takie połączenie sprawdza się wyśmienicie. Niezwykłość samego alkoholizmu, jak i programu AA nie jest bowiem wcale mniej frapująca niż przygody Alicji w Krainie Czarów. Tu także pełno głębokich paradoksów i odniesień do normalnego życia. "Grzech czy choroba" przedstawia alkoholizm nie od strony osobistych dramatów, tylko jako złożone zjawisko, z którego wyjściem jest zadziwiający proces rozwoju. "Głównym bohaterem" jest właśnie ten proces budowania życia na nowych, zdrowych podstawach, dlatego nie trzeba być szczególnie zainteresowanym problematyką uzależnień, żeby ją zrozumieć. To rzeczywiście książka bardziej o życiu niż o piciu. Wiktor Osiatyński - "Alkoholizm - i grzech i choroba i ..." Dawno, dawno temu Wiktor Osiatyński napisał książkę pod tytułem "Alkoholizm. Grzech czy choroba?". Wynikało z niej niezbicie, że alkoholizm jest chorobą, a nie grzechem. Po kilkunastu latach autor wrócił do tematu i obecnie twierdzi, że alkoholizm to zarówno choroba, jak i grzech, ale także coś jeszcze i stąd właśnie spójnik oraz trzy kropki kończące przewidzenia było, że to, czym jeszcze jest alkoholizm (poza grzechem i chorobą), jest najważniejsze. Osiatyński uważa, że każdy alkoholik (a nawet każdy człowiek uzależniony od czegokolwiek) ma przede wszystkim pewien niedobór określonych umiejętności życiowych i tu właśnie tkwi przyczyna problemu - także z powrotem do zdrowia. Autor, doktor nauk prawnych i socjologii, zawarł w swojej książce Program 12 Kroków Anonimowych Alkoholików, wraz z jego dość dokładnym omówieniem i wskazówkami odnośnie do praktycznej realizacji, będący skutecznym narzędziem leczenia alkoholizmu na całym świecie. Na tym właśnie programie opierają się prawie wszystkie nowoczesne terapie uzależnień. Co ciekawe, Osiatyński dowodzi, że Program 12 Kroków AA bardzo dobrze sprawdza się także przy innych uzależnieniach, a nawet w przypadku zaburzeń zupełnie innego typu, na przykład w depresjach czy niektórych nerwicach. I to właśnie czyni z tej książki pozycję wartą uwagi. Rowan Marina - "Mam na imię Marina i jestem alkoholiczką". Oczywiście, granica między piciem towarzyskim a uzależnieniem jest płynna. Nikt nie potrafi dać jednoznacznej odpowiedzi na pytanie: Gdzie właściwie kończy się picie towarzyskie, a zaczyna problem alkoholowy? Istnieje jednak pewna pomocna wskazówka. Brzmi ona następująco: JEŻELI POTRZEBUJESZ ALKOHOLU, ŻEBY BYĆ TOWARZYSKIM, NIE JEST TO JUŻ PICIE TOWARZYSKIE. Jest to opowieść o F-10. To nie bohater science fiction. To medyczny symbol coraz częściej spotykany na drukach L-4, symbol choroby, która stała się plagą dwudziestego wieku i na którą cierpi co siódmy obywatel naszej planety. Choroba ta nosi nazwę zespół uzależnienia od alkoholu, inaczej-alkoholizm. Tę książkę napisała kobieta, która przez dwadzieścia cztery lata swojego życia codziennie wieczorem wypijała kilka drinków, aż w wieku czterdziestu dwóch lat znalazła się na oddziale odwykowym z całkowicie wyniszczonym systemem nerwowym. Autorka ukończyła dwa fakultety, ma męża, dziecko, mieszkanie, a więc mitem jest że alkoholiczka to osoba, która brudna i zaniedbana śpi w rowie lub na dworcowej ławce. Jest to książka o poszukiwaniu własnej tożsamości i o tym, jak trudno odnaleźć się w nowym, trzeźwym życiu. Jest to również opowieść o pojmowaniu dobra i zła, a także o odpowiedzialności za własne czyny i za drugiego człowieka. Jest to też opowieść o miłości Ewa Woydyłło - "Wybieram wolność, czyli rzecz o wyzwalaniu się z uzależnień" Oczywiście, granica między piciem towarzyskim a uzależnieniem jest płynna. Nikt nie potrafi dać jednoznacznej odpowiedzi na pytanie: Gdzie właściwie kończy się picie towarzyskie, a zaczyna problem alkoholowy? Istnieje jednak pewna pomocna wskazówka. Brzmi ona następująco: JEŻELI POTRZEBUJESZ ALKOHOLU, ŻEBY BYĆ TOWARZYSKIM, NIE JEST TO JUŻ PICIE TOWARZYSKIE. Ewa Woydyłło - "Podnieś głowę" Jaki im zawód sprawiamy - swymi łzami i migrenami, które rozłupują czaszkę na pół; depresją, która nie pozwala zwlec się z łóżka, żeby pozmywać naczynia; niemocą, z powodu której dziś nie będzie obiadu. Czujemy głęboko pod pępkiem ten ich wyrzut i same siebie gotowe jesteśmy bić po twarzy. W końcu ze spuszczoną głową zmuszamy się do wysiłku - jeszcze trochę, jeszcze ileś lat. Aż dzieci podrosną. Aż coś się stanie. No to niech się wreszcie stanie. Podnieś głowę. Ewa Woydyłło - "Początek drogi. Wykłady psychologa na Oddziale Odwykowym" Zbiór dwunastu wykładów stanowiących integralną część programu terapeutycznego opartego na połączeniu gruntownej edukacji o chorobie alkoholowej z terapią grupową i elementami psychoterapii indywidualnej oraz na jak najszybszym aktywnym włączeniu się do uczestnictwa we wspólnocie Anonimowych Alkoholików. Cykl pomyślany jako zestaw tematów do przemyśleń, dyskusji i do rozpoczęcia pracy nad sobą. Ewa Woydyłło - "Wyzdrowieć z uzależnienia" Podszedł do jednych drzwi i usłyszał szepty, podszedł do drugich i dobiegły go szlochy, podszedł do trzecich, a tam wybuchy śmiechu. Tu wszedł i dobrze trafił, bo było to spotkanie Anonimowych Alkoholików. W sali, skąd dobiegały szepty, odbywał się mityng Al-Anon, a tam gdzie szlochy - DDA. Ewa Woydyłło - "Sekrety kobiet" Autorka pokazuje rzeczywistość na "tak" - uczy chcieć, pragnąć, wybaczać, oczekiwać, żądać, nazywać po imieniu, płakać bez wstydu, krzyczeć bez poczucia winy, być sobą bez strachu przed cudzą oceną. Uczy bycia kobietą. Demaskuje mity na temat związków sugerując realne sposoby budowania relacji między partnerami ("Jak kłócić się bez wrogości?", "Jak wybaczać?" "Jak wyrażać miłość i umieć przyjmować jej oznaki ze strony partnera?"). Pokazuje jak mimo różnic i konfliktów wspólnie przeżyć szczęśliwe życie. Ewa Woydyłło-"Zgoda na siebie. Wykłady psychologa na oddziale odwykowym" Tytuł Zgoda na siebie oddaje istotę zmiany, do osiągnięcia której ma dążyć człowiek stawiający pierwsze kroki w kierunku trwałej trzeźwości. "Jak to, przecież zgoda, to nie zmiana!" - ktoś mógłby zaprotestować. Otóż nie, paradoks jest tylko pozorny - bowiem "zgody na siebie" przeważnie alkoholikowi brak najbardziej. W każdym razie, na siebie trzeźwego, czyli "takiego, jakim po prostu jest", bez żadnych dodatków, sztuczek, używek czy bodźców mogących zmienić jego nastrój, świadomość, zachowanie, wygląd lub osobowość, a przede wszystkim wrażenie w oczach innych ludzi. Bohdan T. Woronowicz - "Bez tajemnic o uzależnieniach i ich leczeniu" Książka jest adresowana do osób, które spotykają się z problemem alkoholizmu lub innych uzależnień wśród bliskich, przyjaciół, znajomych, a także do tych, którzy stykają się z tymi problemami z racji pracy - do lekarzy, psychologów, terapeutów, nauczycieli, osób duchownych, policjantów, pracodawców i innych. Można w niej znaleźć odpowiedź na wiele pytań dotyczących istoty i przebiegu uzależnień: alkoholizmu, narkomanii, nikotynizmu, hazardu, uzależnienia od jedzenia, od zakupów, od pracy, od komputera (internetu) i seksu. Zawarte w książce testy i pytania pomocnicze pozwolą czytelnikowi zorientować się czy ktoś z jego otoczenia, a może nawet on sam, nie ma przypadkiem problemu związanego z alkoholem (lub innymi uzależnieniami). Dość szerokie omówienie podstawowych zasad leczenia uzależnień oraz podanie adresów miejsc, pod którymi uzyska się pomoc - może okazać się bardzo przydatne w wyborze metody i miejsca leczenia. Bohdan T. Woronowicz - "Alkoholizm jest chorobą" Publikacja opracowana na podstawie książki "Alkoholizm jako choroba". Autor, lekarz i terapeuta z dużym autorytetem w środowisku ludzi uzależnionych i ich bliskich, kierownik Ośrodka Terapii Uzależnień w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, omawia problematykę związaną z uzależnieniem od alkoholu wieloprzyczynową koncepcję powstawania alkoholizmu, sposoby identyfikacji osób z problemem alkoholowym oraz najnowsze metody leczenia. Książka dedykowana wszystkim, którzy jeszcze nie wiedzą czy chcą przestać pić i ich bliskim, a przeznaczona dla tych, którzy pomagają i tych, którzy chcą lepiej zrozumieć co dzieje się z osobą uzależnioną. John M. Kelley - "Wychodzenie z mgły. Poradnik na pierwsze 90 dni trzeźwienia" Jest to przewodnik, który dzień po dniu pomaga pacjentom w rozpoznawaniu i radzeniu sobie z objawami uzależnienia spowodowanymi abstynencją. Obejmują one objawy występujące po przeminięciu ostrego zespołu abstynencyjnego (PAW), zniewolenie związane z uzależnieniem i utratę nadziei i motywacji. Książka zawiera konkretne ćwiczenia i techniki radzenia sobie ze stresem pomagające osobie w okresie zdrowienia w zachowaniu trzeźwości dzień po dniu. Książka przeznaczona jest dla osób, które właśnie rozpoczęły proces zdrowienia, powróciły do procesu zdrowienia po nawrocie lub znajdują się w stresującym okresie procesu zdrowienia. Bożena Snella-Mrozik - "Piekło nie ma dna" Prawie niedostrzegany, a na pewno nierozpoznany i bagatelizowany problem alkoholizmu wśród kobiet został tu zanalizowany w rozmowach z alkoholiczkami. Wywiady z lekarkami, naukowcami, przedstawicielkami życia publicznego uświadamiają, iż do uzależnienia może dojść niezależnie od pochodzenia społecznego i sytuacji, w której znajdą się kobiety. Wstrząsające relacje ukazują, jak cienka jest linia dzieląca towarzyskie picie od uzależnienia od alkoholizmu, jak trudno uzmysłowić sobie stopień uzależnienia oraz jak wiele wysiłku, przy pomocy i wsparciu grup terapeutycznych, kosztuje powrót do zdrowia. "Alkoholik to był dla mnie lump spod budki z piwem, alkoholiczka - pijana baba zaniedbująca dom i dzieci, najlepiej obdarta i niedomyta. A ja przecież dbałam o siebie, o męża, o synów, rodzinę, jeździłam samochodami, moi synowie świetnie się uczyli w doskonałych szkołach i na zagranicznych uniwersytetach. Słowem, ani ja, ani moje rozmówczynie w ogóle nie pasowałyśmy do stereotypowego obrazka, jaki miałam zakodowany pod hasłem alkoholik. A jednak to my jesteśmy alkoholiczkami, my jesteśmy chore na chorobę alkoholową, to my jesteśmy uzależnione od alkoholu. I to my nie pijemy". Caroline Knapp - "Picie: Opowieść o miłości" Każdy alkoholik przestaje kiedyś pić. Niektórym udaje się to jeszcze za życia. Piciorysy rzadko osiągają rozmiary powieści. Alkoholicy (niepijący) rzadko mają zawodowe przygotowanie do pisania. Tym większa zasługa Caroline Knapp, zwłaszcza że dotyczy tematu, który całkiem niedawno był tabu: alkoholizmu kobiet. Tomasz A Morris - " to książka o alkoholizmie, pisana przez bardzo inteligentnego, wrażliwego człowieka o wybitnym poczuciu humoru. Autor to dusza towarzystwa, facet którego obecność była gwarancją powodzenia każdej imprezy. Morris uczciwie, z dystansem znamionującym rasowego prozaika, opisuje blaski i cienie bezlitosnego wyścigu z samym sobą - nie retuszuje przyjemnej (a przynajmniej zabawnej) strony uzależnienia alkoholowego, ale i bez osłonek przedstawia proces przeistaczania się dobrej zabawy we wsysającą, pożerającą całe tygodnie, mroczną gardziel drzemiącego w każdym z nas i gotowego uderzyć nagle potwora. to kliniczny kod syndromu uzależnienia alkoholowego. A jednak nie zawiera ani szczypty moralizatorstwa. Jest niezwykłej wartości świadectwem człowieka, który przeszedł przez wszystkie stadia choroby - aż po wkroczenie na ścieżkę ozdrowienia. Jednak - nawiązując do tradycji - nie pisze: "mam to już za sobą", wie bowiem, że alkoholizm to brzemię, które nieść trzeba do samego końca. Mimo że temat jest tak poważny, książkę czyta się znakomicie. Humor, cięta ironia i autoironia pomagają autorowi rozświetlić najciemniejsze zakamarki duszy - w czym skutecznie wspiera go ponadczasowa Desiderata. bezsprzecznie skłania do głębokiej refleksji, uświadamia uniwersalność doświadczenia upadku. I podźwignięcia. Mottem książki jest łacińskie "Velle est posse" - chcieć to móc. Harold S. Kushner - "Kiedy złe rzeczy przydarzają się dobrym ludziom" We wstępie autor pisze: Jestem głęboko wierzącym człowiekiem, którego zraniło życie i chciałem napisać tę książkę - żeby ja można było oddać innemu zranionemu przez życie. Poprzez śmierć kogoś bliskiego, przez wypadek, chorobę, odepchnięcie czy rozczarowanie. Który w głębi serca wie, że jeśli istnieje sprawiedliwość na świecie, to zasłużył na coś lepszego niż los, który go spotkał. Co Bóg może dać takiemu człowiekowi" W treści książki: Bóg nie powoduje naszych nieszczęść. Niektóre spowodowane są przez zły los, inne przez złych ludzi, a jeszcze inne są po prostu nieuniknioną konsekwencją tego, że jesteśmy ludźmi, że jesteśmy śmiertelni i że żyjemy w świecie rządzonym przez nienaruszalne prawa natury. Bolesne rzeczy przydarzają się nam nie jako kara za grzechy, nie są one żadną częścią wspaniałego planu Boga. Ponieważ tragedie nie są wolą Boga, nie musimy czuć się zdradzeni przez Niego, gdy w nas uderza. [...] Podstawowy tekst programu AA zdrowienia z alkoholizmu, którego posłanie zostało niezmienione od prawie siedemdziesięciu lat. Od chwili, gdy ukazało się pierwsze wydanie książki w 1939 roku program w niej zawarty pomógł milionom mężczyzn i kobiet na całym świecie powracać do zdrowia i godnie żyć. Od tytułu tej książki, zwanej także Wielką Księgą, wzięła nazwę Wspólnota Anonimowych Alkoholików. W tym wydaniu zamieszczono 7 historii osobistych polskich AA ukazujących proces zdrowienia, czyli rozwoju duchowego w oparciu o program 12 Kroków Alkoholicy , ze względu na swoją specyficzną naturę nie mogli powstać dzięki tylko jednej osobie - sednem Wspólnoty jest dzielenie się. Zatem o Billu W. i Doktorze Bobie mówi się jako o jej współzałożycielach. Jednakże jak dotąd chirurg z Akron pozostaje mniej znaną postacią niż jego partner. Niniejsza książka ma na celu, w możliwie najpełniejszy sposób, przedstawienie postaci Doktora Boba . Historia współzałożyciela AA przeplata się z ekscytującymi i burzliwymi historiami pierwszych uczestników i pionierskich grup AA na Środkowym Zachodzie Stanów zawiera kilkaset wyjątków zaczerpniętych z naszej literatury, a dotyczących niemal wszystkich aspektów życia w AA. Na książkę składają się teksty zaczerpnięte z takich pozycji jak ''Anonimowi Alkoholicy'', ''Dwanaście Kroków i Dwanaście Tradycji'', ''Anonimowi Alkoholicy wkraczają w dojrzałość'', a także fragmenty wypowiedzi Billa W. Na łamach ''Grapevine'' i jego prywatnej korespondencji. Mogą one posłużyć za materiał do indywidualnej refleksji, a także zainspirować twórczą wymianę poglądów w grupie AA. Głęboko wierzymy, że myśli założyciela Wspólnoty AA staną się busolą na drodze ku robią Anonimowi Alkoholicy, żeby nie pić. Praktyczne sposoby, jak żyć w trzeźwości godzina po godzinie, dzień po dniu, łatwe do realizacji w domu, pracy czy na spotkaniach ta przeznaczona jest dla wszystkich pragnących wiedzieć, jakie były początki Wspólnoty AA, jak wykształciły się Kroki i Tradycje oraz ukazuje niezwykłą siłę oddziaływania AA na całym świecie. W pierwszej części przedstawiona jest historyczna konwencja w z okazji 20 lecia AA, gdzie Wspólnota AA przyjęła odpowiedzialność za wszystkie swoje sprawy. Druga część zawiera wystąpienia Billa W. dotyczące Trzech Legatów Zdrowienia, Jedności, Służby; trzecia zaś głosy przyjaciół AA, duchownych, lekarzy, prawników.
Forum Programy do nauki języków – Witam . Chciałabym się dowiedzieć jaką książkę najbardziej polecacie do gramatyki, dopiero się zaczynam uczyć, więc przydałaby mi
ALKOHOLIK. AUTOBIOGRAFICZNA OPOWIEŚĆ O ŻYCIU, PICIU, UZALEŻNIENIU I WYZWOLENIU autor: Meszuge „W alkoholu zakochałem się będąc mężczyzną trzydziestoletnim. Nie była to więc miłość od pierwszego wejrzenia. Jednak nie mam najmniejszej wątpliwości, że szukałem jej, w pewnym sensie, od wczesnego dzieciństwa. Podczas wesela w Kanie Galilejskiej Jezus zamienił wodę w wino. Ja byłem lepszym magikiem. Całymi latami, z morderczą skutecznością, tysiące razy zamieniałem w alkohol prawie wszystko, bo przecież nie tylko dobra tak przyziemne, jak pieniądze, firmy, czy stanowiska, ale także szacunek, godność, zaufanie, a nawet miłość dziecka i własne sumienie. Cudotwórcą przestałem być 15 stycznia 1999. "Alkoholik" to autobiograficzna opowieść o piciu, uzależnieniu i wyzwoleniu; tragiczna historia nieodwzajemnionej i zdradzonej miłości, którą tylko życie mogło napisać. Gorąco polecam. KONIEC WSPÓŁUZALEŻNIENIA autor: M. Beattle Książka jest poradnikiem skierowanym do osób, które żyją w bliskim związku z osobą uzależnioną. Autor zwraca uwagę na konieczność koncentracji na sobie, traktuje o tym, jak nauczyć się kontrolować swoje życie, unikać bólu i poczuą się lepiej. REHAB Autor:Wiktor Osiatyński Książka ta to świadectwo dla wszystkich, którzy borykają się z alkoholizmem, a także dla tych, którzy starają się tę chorobę zrozumieć. To książka o problemach czekających osobę, która chce przestać pią, o pytaniach, które musi sobie zadać, o odpowiedziach, które musi znaleźą. Pokazuje, jak trudne i powolne jest dochodzenie do prawdy o samym sobie, jak zdradliwy i podstępny potrafi być własny umysł.
. 279283923933495400253
